W wyroku z dnia 5 maja 2021 r. (II GSK 1019/18) NSA pochylił się m.in. nad kwestią nazwania produktu alkoholowego „samogon”. Zdaniem Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych zastosowanie takiej nazwy w zakwestionowanym produkcie narusza art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1169/20111 i wprowadza konsumentów w błąd. Jako uzasadnienie swojego stanowiska organ podniósł, że przedmiotowy środek spożywczy nie został wytworzony domowymi metodami produkcji.
NSA zgodził się ze stanowiskiem GIJHARS (oraz WSA) i wskazał, że: „w świadomości społeczeństwa polskiego samogon to alkohol wytwarzany domowym sposobem najczęściej na własny użytek. Chodzi tu zatem o wysokoprocentowy napój alkoholowy produkowany w warunkach amatorskich„.
Uzasadniając wyrok, NSA oparł się na definicjach zawartych w słownikach, zgodnie z którymi samogon to: „spirytus wytwarzany nielegalnie prymitywnym domowym sposobem„, „wódka wytwarzana nielegalnie domowym sposobem„, „bimber, alkohol własnej roboty„. Dodatkowo, w wyroku powołano się na inny wyrok NSA (z 18 listopada 2016 r., II GSK 920/15), w którym stwierdzono, że słowo „bimber” oznacza wódkę pędzoną nielegalnie prymitywnym, domowym sposobem, tzw. „samogon”.
Mając na uwadze, że „trunek oferowany przez skarżącą kasacyjnie spółkę był produkowany w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej i w sposób profesjonalny z przeznaczeniem do sprzedaży szerokiemu kręgowi konsumentów” NSA uznał, że nazwa „samogon” nie jest dozwolona i wprowadza konsumentów w błąd.
Z całym wyrokiem można zapoznać się TUTAJ.
1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L. z 2011 r. Nr 304, str. 18 ze zm.).
