NSA wydał wyrok, w którym odniósł się do kwestii związanej z obowiązkiem podawania w oznakowaniu produktów informacji o terminie przydatności do spożycia po ich otwarciu. Rozważana sprawa dotyczyła braku podania tej informacji na etykietach produktów mięsnych (kiełbasy i parówek). W oznakowaniu tych produktów podano wyłącznie minimalny okres przydatności do spożycia w przypadku nienaruszenia szczelności opakowań.
Z tego powodu, GIJHARS wydał decyzję nakładającą na stronę karę pieniężną w wysokości 3 600 zł. Przedsiębiorca odwołał się od decyzji GIJHARS, a następnie złożył skargę do WSA i NSA. Zdaniem strony, aby ocenić, czy konieczne było podanie terminu przydatności do spożycia po otwarciu produktów, należało ustalić, czy po otwarciu tracą one swoją jakość handlową i mikrobiologiczną.
NSA nie przychylił się do stanowiska przedsiębiorcy i oddalił skargę kasacyjną. W uzasadnieniu wskazał, że zastosowanie szczelnych opakowań w atmosferze ochronnej z użyciem mieszaniny gazów (azot, dwutlenek węgla) ma na celu utrzymanie świeżości i przedłużenie terminu przydatności do spożycia produktów. Tym samym, NSA uznał, że: „Organy i Sąd zasadnie przyjęły, że okres przydatności do spożycia wyrobów mięsnych po otwarciu opakowania jest krótszy, niż okres przydatności do spożycia w przypadku nienaruszenia szczelności opakowania, wynoszący dla poszczególnych wyrobów od 35 do 50 dni. Nie trzeba badań laboratoryjnych, analizy przeprowadzonej na podstawie literatury fachowej, badań konsumenckich czy opinii ekspertów, lecz wiedzy nawet niewyedukowanego konsumenta, że trwałość produktów mięsnych zarówno świeżych, jak i wyjętych ze szczelnych opakowań jest znacznie krótsza niż 35 dni.”
Dodatkowo, NSA podkreślił, że: „Pojęcie „stosownego przypadku” nie może być rozumiane jako sytuacja wyjątkowa. Stosowny przypadek to sytuacja, gdy dany produkt ze względu na swój charakter, zróżnicowanie terminu przydatności do spożycia w zależności od tego, czy produkt znajduje się w hermetycznym opakowaniu przedłużającym okres przydatności do spożycia, czy jest rozpakowany z tego opakowania, ilość produktu w opakowaniu wskazująca na spożycie natychmiast po otwarciu, czy też zawierająca ilość wskazującą na możliwość spożycia w kilku czy więcej porcjach w różnych okresach od otwarcia.”
Z treści uzasadnienia omawianego wyroku wynika, że ocena, w jakich przypadkach konieczne jest wskazanie warunków przechowywania lub daty przydatności do spożycia po otwarciu produktu, pozostaje w gestii producenta oraz właściwych organów kontrolnych. W szczególności, obowiązek taki wystąpi w przypadku wyrobów, w których po otwarciu produktu następują zmiany mikrobiologiczne oraz inne zmiany mające wpływ na jakość produktów. Dodatkowo, oceniając konieczność podania daty przydatności do spożycia po otwarciu opakowania należy uwzględnić ilość porcji znajdujących się w tym opakowaniu.
Z uzasadnieniem omawianego wyroku NSA można zapoznać się pod linkiem:
