Chronione nazwy pochodzenia (ChNP) są zastrzeżone dla konkretnego produktu i nie mogą być używane jako nazwy produktów wytwarzanych gdzie indziej lub według innych receptur. Nazwy poszczególnych produktów kwalifikowane są jako ChNP na podstawie regulacji unijnych. Pojawia się więc pytanie, czy ChNP obowiązują także poza UE. Czy możliwe jest wyprodukowanie środka spożywczego przeznaczonego na rynek państwa trzeciego i nazwanie go ChNP pomimo niespełnienia określonych wymogów?
Nad tą kwestią pochylił się Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 14 lipca 2022 r. Sprawa dotyczyła stosowania nazw „Feta”, „Feta duńska” i „duński ser Feta” do oznaczania sera niezgodnego ze specyfikacją ChNP 'Feta’. Zgodnie ze stanowiskiem władz duńskich, stosowanie powyższych nazw nie jest sprzeczne z prawem UE, ponieważ rozporządzenie nr 1151/2012 (ustanawiające m.in. regulacje w sprawie ChNP) ma zastosowanie wyłącznie do produktów sprzedawanych na terytorium Unii. Produkty będące przedmiotem postępowania przeznaczone były natomiast na eksport do państw trzecich, w których nazwa ta nie jest chroniona.
Trybunał Sprawiedliwości nie podzielił stanowiska Królestwa Duńskiego i uznał, że:
„Wykorzystywanie ChNP lub ChOG do oznaczania wytwarzanego na terytorium Unii produktu, który nie odpowiada mającej zastosowanie specyfikacji produktu, narusza zaś w Unii prawo własności intelektualnej, jakie stanowi ta ChNP lub to ChOG, nawet wówczas, gdy produkt ten jest przeznaczony do wywozu do państw trzecich.”
Dodatkowo, Trybunał Sprawiedliwości podkreślił, że bez znaczenia jest to, czy produkty, które niezgodnie z prawem oznakowane są ChNP, wprowadzane są do obrotu w UE, czy też są wywożone do państw trzecich. Zarówno w przypadku produkcji z przeznaczeniem na rynek wewnętrzny UE, jak i z przeznaczeniem na eksport do państw trzecich, środki spożywcze oznakowane ChNP muszą spełniać wynikające z tego wymogi.
Wyrok można przeczytać w całości TUTAJ.